Plaża przy hotelu

Mruczalam pod nosem przekleństwa w jedynych trzech językach które znałam. W koncu naprawiłam te pieprzona literę. Stanęłam i odrzuciłam włosy do tylu. Zobaczyłam ze z Aaronem cos nie tak. I z Ariana tez... Ja pierdole. Mówiłam..
-Ulozmy napis... Pogadajmy.. Sratatattataa.. Baekhyun zesrał sie goły na rogu stodoły. -dzieki Bogu ze byli obok siebie. Nie muszę żadnego przenosić. Usiadłam na piasku miedzy nimi i wyjęłam z buta nóż. Brakuje mi tu jeszcze naszych bezmózgich ziomków. Co chwila patrzyłam to na Ariane to na Aarona.
-Niech was chuj.. Palić im sie zachciało...-czubkiem ostrza lekko rysowałam sobie wierzch dłoni, zostawiajac czerwone lub lekko krwawiące kreseczki.
-I co ja mam tu z wami zrobic? Sehun kurwiu.. Mówiłeś ze bedzie fajnie... Nie ma cie. Nie bedzie fajnie. -mruknelam.

- Nie dygaj... - roześmiałam się. - Skarbie, Ty nie jesteś brzydka, bóg Cię po prostu taką stworzył i tyle... - zamruczałam i doczołgałam się do niej. - Daj gryzaaaaaa! - zawołałam biorąc jej rękę z łobuzerskim uśmieszkiem i próbując ją ugryźć.

Spojrzałam na Ariane z politowaniem.
-Za to ty sama robisz z siebie idiotkę...-mruknelam po koreańsku.
-No i co Ci to da ze mnie ugryziesz? Moja krew jest paskudna. Nawet komary jej nie chcą. -zabrałam rękę i kontynuowałam to co robiłam.
-Weź sie połóż Ariano... Bo za moment sama cie ululam..

- Nie rusz...
Ocknąłem się ni stąd ni zowąd przykładając końcówkę patyka do czoła latynoski. Sekundy po tym, badylek opadł na kolana Ji, a ja z powrotem na walizkę, a raczej sturlałem się obok. Twarz wbijając w piach. Było błogo, pomijając fakt że ledwo mogłem zaczerpnąć teraz oddechu.

Po hiszpańsku coś zaczęłam gadać gdy patyk utrudniał mi trasę piach - ręka Ji, stwierdziłam, że zagram inaczej i ugryzłam ją nie za mocno w udo. - Aaaa! - zaśmiałam się lekko. - Nie jest tak źle... - zakręciło mi się w głowie i padłam na piach, na chwilę miałam przebłysk trzeźwości. - Co.. To do jasnej cholery było? - spytałam mężczyznę i spróbowałam usiąść.

No nie moge.. Miałam ochotę na nich nawrzeszcec ale to nic by nie dało. Zacisnelam zeby kiedy Ariana mnie ugryzła.
-Leż. -rzuciłam widząc jak próbuje wstać. Wstałam i podeszłam do Aarona. Kleknelam obok niego i obiema rękoma popchnelam go za bok, zeby przewrócić na plecy. W koncu mi sie to udało. Podniosłam swój nóż i schowałam go do buta.
Ja pierdole ratunku...

- Nic Ci nie jest?
Spojrzał przejęty, gładząc dłonią jej udo. Wyciągnął swoje długie łapy ściągając ją na siebie i przytulając do własnej piersi.
- To dobrze że jesteś cała i zdrowa, nie możemy ufać obcym.
W zasadzie nie wiadomo było z kim w tym momencie rozmawiałem. Wiązałem ze sobą jakieś fakty, i jakby sam sobie na nie odpowiadałem. Przeczesałem jej włosy tak jak zrobiła to sama wcześniej, po czym uniosłem się razem z nią, puściłem z objęć i uśmiechnąłem.
- Dziękuję.

- A co ma mi być? Ugryzła mnie tylko. -powiedziałam i wydałam z siebie zduszony dźwięk kiedy przycisnął mnie do swojej piersi w żelaznym uścisku, tym samym wyduszajac mi powietrze z płuc. Znieruchomialam na chwile. Odetchnęłam z ulga kiedy mnie puścił. Przesiadłam na łydkach patrząc na niego.
-N-nie ma za co... Jak mam na imię? Wiesz to?

- Nie chciałbym amputować tak ładnego kawałka udka z kurczaka...
Mruknął do siebie przecierając twarz z piasku.
- Znalazłem mleko pa...
Spojrzał na jej dłonie w poszukiwaniu obrączki, niczego takiego nie znalazł, więc z głupkowatym uśmiechem i błędnym wzrokiem, pozwolił sobie kontynuować.
- Panienko JiYeon, caaaalusieńką torbę.

-Czy ty właśnie nazwałeś mnie kurczakiem? Nie jestem mała!-krzyknęłam.
-Nie moja wina ze jesteś wyrośnięty ty.. Yeti! Jestem normalnego wzrostu! Moze i jestem mała ale na tyle silna zeby sobie radzić! -krzyczałam po koreańsku a widząc ze nic nie rozumie zmieniłam język.
-Wiem ze znalazłeś mleko! Weź.. Wez sie połóż.

- Możecie do cholery przestać się drzeć? - spytałam podnosząc się do siadu, wciąż mi się nieco kołowało w głowie, ale chociaż myślenie powoli mi się rozjaśniało, byłam zdolna używać logiki i rozumu, oraz znów przybrać swoją kamienną maskę. Rozejrzałam się za swoim karabinem i przyciągnęłam go do siebie.

Przeszedł spokojnie i cicho między porozrzucanymi parasolami, był cichy jak cień...może nawet jak nic. Chciał sprawdzić plaże, szczególnie, że póki co nie widział niczego ani nikogo o twarzy na wpół zjedzonej. Przeszedł dalej, jakieś ciche dźwięki. Westchnął ciężko, po drodze zabił jednego martwego, który chciał iść w tamtą stronę. Wyjżał zza złamanego parasola i spojrzał na kilka osób, pierw się kłóciło a potem rozmawiało normalnie. Wyszedł, wiedział, że ani oni ani on nie chce kłopotów. Popatrzał na twarze ludzi.
- Powinniście być ciszej...nasi martwi koledzy słyszą was...- powiedział cicho I schował maczetę - Jeden chciał już nawet iść do was ale go zabiłem...powiadam wam...ciszej przyjaciele
Zapewne wyszedł im jak cień z mroku, ale o to chodziło. Woli ich uprzedzić o tym co się dzieje, nawet nie zwrócił uwagi na napis z walizek, bo po co? Nie musi wiedzieć co i jak, westchnął cicho.

Siedziałem tak z rozdziewioną gębą patrząc na złoszczączego się kurczaczka.
- Ni poniemaju, niciewo... Po mojemu mi mów, po mo-je-mu.
Nagle pełną potencjału wymianę zdań przerwała znowu ta seniorita, wszędzie szukająca swego bolca. A sekundę potem, znikąd objawił mi się typek z zaczesem na jezusa.
- A to mojżesz dopiero, kawasaki harakiri... He, hehe, he.
Roześmiałem się do siebie jakbym opowiedział najlepszy dowcip świata.

-A mozesz do cholery być cicho?-zapytałam wplotłam palce we włosy, ciagnąc za nie lekko i zastanawiając sie nad czymś. Uniosłam głowę słysząc nowy głos.
-Myśle ze poradzimy sobie z nimi. -powiedzialam patrząc na niego. Słysząc Aarona wstałam i przysunelam sie do niego. Ukleknelam na przeciwko niego i spojrzałam w oczy.
-Jak cie strzelę w twarz to zadziała?-nie czekając na odpowiedz zamachnęłam sie i wymierzyłam mu mocny policzek pod wpływem którego jego głowa odskoczyła w bok. Na jego twarzy został ślad moich paznokci którymi zadrapałam mu policzek.
-Zadziałało?

- Umywam od tego ręce - mruknęłam patrząc na dziewczynę i faceta, po czym wstałam i straciłam równowagę, na szczęście przytrzymałam się mężczyzny, który właśnie przyszedł. Odsunęłam si gdy odzyskałam równowagę. - Nie martw się o mnie, panie cichaczu - burknęłam pod nosem. - Doskonale sobie radzę.

- Oj oj, stąpamy po bardzo cienkim lodzie...
Z pogodnej twarzy w ułamku sekund spłynęły jakiekolwiek emocje. Wgryzłem się w ramię dziewczyny pozostawiając otwartą ranę. Podniosłem się z walizki ciągnąc ją do truposza, naporem swojego ciała zmusiłem ją do pochylenia się nad nim.
- Jak roznoszą się choroby drodzy państwo? Drogą pokarmową? Neeeh, nuda co? A może kropelkową? Skądże! Przez inhalacje? Już bardziej prawdopodobne. A co jest głównym i najczęstszym prowodyrem skażenia? Ano bezpośrednia styczność! A nie ma nic lepszego niż zetknięcie się twojego ramienia z tą bebłociną wypływającą z jego czaszki hm?
Kiedy uznałem że na dziś już dosyć cyrku, puściłem ją wolno odpychając od siebie.
- Następnym razem skróć paznokcie.
Odstąpiłem całe towarzystwo biorąc za walizkę w której znalazłem zaopatrzenie.

Krzyknęłam kiedy mnie ugryzł. CO ONI MAJA Z TYM GRYZIENIEM?! Kiedy zmusił mnie do pochylenia sie nad zdechlakiem, zamknęłam oczy. Fuj. Starałam sie go nie słuchać. Jedyne co mnie zdziwiło to to ze nie próbowałam sie wyrywać. Znowu sie zaczęło? Nie. Na pewno nie. Upadłam na piasek kiedy mnie odepchnął.
-Przepraszam ze chciałam doprowadzić cie do porządku! Wybacz zrobiłam cokolwiek!-krzyknęłam kopiąc w piasek. Po chwili usiadłam i zdjęłam kurtkę, zostając w samej bokserce. Musiał ugryźć akurat w miejscu gdzie rano podarłam kurtke. Rozejrzałam sie po plazy. Chciałam skorzystać z jakiegoś kawałka materiału ale rozmyśliłam sie. Kij wie gdzie to było... Nie mając innego wyboru rozdarlam bokserkę ktora miałam na sobie, skracając jej przednia czesc o polowe. Nowa moda kurwa. Przewiazalam kawałek materiału przez ramie, pomagając sobie zębami zeby go związać porządnie.
-Nie wiedziałam co robic. -powiedziałam po chwili do Aarona.

Obserwował wszystko w milczeniu, jak dzieci, które nie wiedziały jak się zachowywać w piaskownicy. Pokręcił lekko głową, jednakże zdziwiło go, że ci się gryźli i wogóle krzyczeli na siebie. Chciał podejść do tego chłopaka i mu przywalić za to jak traktuje kobietę. Podszedł do niej i pomógł z tym kawałkiem. Związał dobrze i poklepał po drugim ramieniu pokazując, że skończył, spojrzał na mężczyznę.
- Może I jest koniec na tej wyspie, ale zachowuj się. - powiedział spokojnym głosem - W tamtym świecie, ktoś by ci ryj obił za takie traktowanie kobiety.
Popatrzał na niego, czy to była groźba ? Tak, była jak najbardziej. Do tego nie będzie patrzeć jak ci się będą walić po twarzach i kto wie co się później stanie. Westchnął cicho.
- Jak dziecko, które nie potrafi się zachować gdy zabierze mu się zabawkę...

Otrzepałem walichę z piasku, postawiłem ją do pionu i wyciągnąłem rączkę. Rozejrzałem się po okolicy szukając tej samej drogi którą tu przylazłem. Kiedy ją już namierzyłem, dumnie uniosłem głowę i ruszyłem w tym kierunku ciągnąc za sobą prowiant. Wyjąłem zza paska spodni metalową rurkę na wypadek gdyby mi coś potem wyskoczyło, ale najpierw wycelowałem ją w stronę cichobiega.
- A ty zamknij mordę Jezus, bo Cię drugi raz ukrzyżuję, własnoręcznie.
Oznajmiłem chłodno, za chwilę znikając w leśnym przejściu.
N: Sala bankietowa

-Dziękuje.-powiedziałam do faceta który pomógł mi z ramieniem.
-Ey... Spokojnie. Nic takiego sie nie stało. -mruknelam.
-Ogarnij sie Aaron. Chciał tylko pomóc. Nie jego wina ze jesteś dupek. -ostatnie zdanie dodałam w swoim języku zeby nie zrozumiał.
-Dziękuje. -powtórzyłam po raz kolejny do mężczyzny i wstałam, otrzepując sie z piasku. Podeszłam do każdego z bagaży, otwierając go i sprawdzając zawartość. Dużo rzeczy moze sie przydać. W pierwszej walizce ktora wygladała na naprawdę droga i markową, mimo zniszczenia, znalazłam duża tubę. Po otwarciu jej wyciągnęłam ze środka kołczan ze strzałami. Przyjrzałam mu sie przez moment. Wyglądał na bardzo stary i w ogóle nie pasował do walizki. Jesli jest kołczan ze strzałami to musi być gdzieś i łuk. Wstałam z kolan i przełożyłam pasek kołczanu przez ramie. Jesli znajde luk, znajde kolejna broń. Zaczelam dalej przeszukiwać walizki. Znalazłam spora ilośc puszek z jedzeniem. Ciekawe kto bierze na wakacje takie rzeczy. No ale dzięki tej osobie my mamy kolejne zdobycze. Otworzyłam kolejna walizkę i zabrałam ja z jej miejsca. Zeby nie zostawiać przerwy w literze "O" wypełniłam lukę zawartością bagażu. Do walizki zaczelam wrzucać puszki i inny tzw "suchy prowiant" który znalazłam, zeby łatwiej było mi to potem przenieść. Łuku nie znalazłam w walizkach. Znalazłam go w krzakach skad chciałam wyciągnąć torbę ktora mogłaby uzupełnić kolejna przerwę ktora zrobiłam. Sprawdziłam cięciwę łuku. Była nienaruszona. Jesli połączę swój cel i umiejętności posługiwania sie tym powinnam sobie poradzić nawet z większa ilością naszych umarlaków.

Super, ten przemianowany przez faceta Jezus mnie po prostu olał, burknęłam coś pod nosem. Wzięłam jednak notes i zapisałam na nim adres swojej do niedawna siedziby. - Jakby Ci się nudziło, to możliwe, że będę tam. A jak nie to szukaj w hotelu - mruknęłam podając jej kartkę i odwróciłam się w stronę hotelu, po czym ruszyłam przed siebie.
/zt

Spojrzał na drugą kobietę, nie chciał nic mówić, oczywiście gdyby wybierał mógł zabić tego tepaka. Niech się cieszy,ze jego natura była spokojna aniż nerwowa. Jednak gdyby mógł, rzucił by go pierwszemu lepszemu martwemu.
- Nie będę tu długo - powiedział cicho I zaczął szukać rzeczy, każda walizka, z którą pomagał coś miała. Trochę puszek, dobre jedzenie, schował je do plecaka. Pomagał z napisem mimo iż nie musiał. Nie mógł jej zostawić samej. Pewnie by zginęła gdyby nie dostrzegła martwego pewnie by zginęła.
- Kończmy i wracamy do środka, kto wie kiedy przylezą kolejne trupy

-Wiem. -rzuciłam i łuk tez przełożyłam przez ramie. Chwile męczyłam sie zeby zamknąć zatrzaski, które o dziwo działały, walizki. W koncu usiadłam na niej co gowno dało ale w koncu jakimś cudem udało mi sie ja zamknąć. Lekko zdyszana wstałam otrzepując siebie i walizkę z piasku.
-Nie musiałeś na mnie czekać. Swietnie radzę sobie sama. -zorientowałam sie ze mówiłam to samo co Ariana. Popatrzyłam chwile na mężczyznę.
-Nieważne. Musze to zanieść do bankietowej. -powiedziałam łapiąc za wysuwana rączkę walizki i ruszając do hotelu.
-Pospiesz sie kolego. Nie lubię czekać. -dodałam.
NeXT: Sala bankietowa

Lekko pokręcił głową, pomógł jej bo chciał no i to w tym momencie było jedną z najlepszych rzeczy do roboty. Westchnął ciężko, jeżeli każdy może być taki to naprawdę będą mieć problem pn i reszta. Równie dobrze mógł by się trzymać z dala od nich i działać sam, ale jak to mówią, w grupie raźniej.
- Nie martw się madame juz idę
Powiedział z uśmiechem i udał się za nią
Np. Sala bankietowa