Plaża przy hotelu

Przyszłam na plaże pierwsza, nie czekając na chłopaka. Rozejrzałam sie i oceniłam rzeczy leżące na terenie. Obejrzałam sie za siebie, patrząc czy chłopak ani nic innego co ewentualnie chciałoby mnie zabić czy pożreć, nie znajduje sie w pobliżu. Rozejrzałam sie tez dookoła czy nikogo nie ma po czym zaczęłam ciagnąć rożne walizki, szczątki krzeseł i foteli, ciekawe jakim cudem sie tu znalazły.. Ale w sumie dobrze ze tu były. No wiec z tych wszystkich dziwnych rzeczy zaczęłam od układania listery "S", co chwila, lekko obsesyjnie rozglądając sie wokoło.

Po dobrych 10 minutach błądzenia i potykania się o zwłoki tego czegoś zawitałem na plażę. Dostrzegłem dziewczynę od razu szamoczącą się z jakimś kawałkiem metalu. ,,Taka malutka, a taka zaradna'' Pomyślałem podnosząc z piachu metalowy pręt.
- Nie musisz traktować mnie jako swojej kary...
Odezwałem się podchodząc dostatecznie blisko.
- Korona by Ci nie spadła gdybyś zaczekała te dwie minuty.
Ciągnąłem dalej wyjmując jej chabazie z włosów.

-Nie traktuje Cie jako swojej kary.-powiedziałam prostując sie i dmuchając w pasmo włosów które opadło mi na twarz.
-O moją koronę sie nie martw. Trzyma sie tak ze nie ma opcji zeby spadła.-dodałam kiedy wyjmował mi cos z włosów.
-Dzieki. -odruchowo przejechałam ręka po włosach.
-Bywało rożnie. Ale w takim stanie to jeszcze nie byłam... Jestem JiYeon. Ji.-wyciągnęłam rękę.

- Więc lekko Cię zaskoczę, trochę się pokruszyła...
Oznajmiłem wskazując na ziemię gdzie odrzucałem patyczki i liście z jej włosów.
- Aaron
Skwitowałem krótko, potrząsając jej drobną, jak cała ona, dłonią.
- Tu nie ma żadnej pracy... Prawda?
Zapytałem mimo że znałem już odpowiedź po widokach z popołudnia. Chwyciłem za dwie walichy przeciągając je na miejsce zakończenia pierwszej litery.

Z bronią przewieszoną przez ramię wyszłam z hotelu i ruszyłam na plażę. Nie miałam chwilowo lepszego pomysłu na rozluźnienie się, zauważyłam przy okazji jakąś dwójkę na plaży. Nie kojarzyłam ich, więc zapewne nie miałam z nimi styczności uprzednio. Zmarszczyłam brwi widząc co mniej więcej robią To było pisanie czegoś na piasku? Chyba nie wierzą, że S.O.S może im pomóc. Albo to ktoś wyżej myślał... Prychnęłam mimowolne. I nawet się mnie nie poradzą... Nie odzywając się nic usiadłam na kamieniu i spojrzałam na horyzont zamyślona.

Aaron, powtórzyłam w myślach. Aron z dłonią większą niz moje dwie. Aron - wieża Eiffla. Aron którego lepiej nie wkurzać... Chociażby ze względu na różnice w rozmiarze i masie ciała... Na pewno go zapamiętam.
-Co?-zapytałam kiedy zorientowałam sie ze cos mówi. -A..No... Jak sam widzisz to chyba jedyna praca.. I to raczej charytatywna czy cos. -wzięłam jedna z walizek i zaczelam ciagnąć ją zeby zacząć tworzyć literę "O". Co jest w tych jebanych walizkach... No właśnie. Przewróciłam oczami na swoją głupotę po czym zatrzymałam sie i otworzyłam walizkę, wyrzucając z niej takie rzeczy jak żelazko...Buty.. I rożne inne dziwne rzeczy w tym..
-Pejcz? -pomachalam nim unosząc brew.

- Przynajmniej się nie zanudzę.
Mruknąłem pod nosem począwszy otwierać walizki za tropem tej malutkiej. Uniosłem wzrok kiedy coś świsnęło mi nad uchem, no tak... ,,dzidzia dorwała zabaweczkę'' pomyślałem. I już miałem wracać do dalszych łowów, gdyby nie mój wzrok przykuła postać na skale. Nie wyglądała jak truchło spod moich nóg. Wydawać by się mogło, że przez chwilę nawet złapałem kontakt wzrokowy, jednak ta kobieta odwróciła głowę. Gdy kolejny raz lutnęło mi nad głową, złapałem za frykaśny kosmyk pociągając go w swoją stronę razem z właścicielką.
- Spójrz, mleko modyfikowane... Cała torba. Czyżby ktoś przewoził na handel?

Spotkałam się na chwilę ze wzrokiem faceta, wydawał mi się podobny do Wernera, jednak nie był to on. Przygryzłam wargę, byłam bez niego jak bez ręki, zawsze umiał coś doradzić, dopieścić to jak idealne decyzje potrafiłam podjąć. Przede wszystkim styl miał podobny do niego. Gdy nasze spojrzenia się spotkały, odwróciłam głowę znów w stronę horyzontu. Jeździłam palcami po lufie RKM-u zamyślona.

Kiedy zostałam pociągnięta przez Aarona za pejcz spojrzałam na to co mi pokazywał. Popatrzyłam na mężczyznę.
-Skad mam wiedzieć. Jestem dobra w wielu rzeczach ale nie mam daru odkrywania pochodzenia przedmiotów.-wzruszyłam ramieniem i wręczyłam mu pejcz.
-Masz pobaw sie. Wyglądasz na takiego co lubi. -parsknelam śmiechem i wróciłam do pracy. Katem oka zobaczyłam cos ale po chwili okazało sie ze to tylko kobieta. Ładna kobieta. Dzięki mamo za chujowe geny. Ustawiłam walizkę i zajęłam sie innymi rzeczami co chwila patrząc na kobietę. Nie widziałam jej w bankietowej. Dziwnie wygladała. To znaczy normalnie ale.. Cos było nie tak.
-Zaraz wracam.-powiedziałam do Aarona i ruszyłam w kierunku kobiety. Podeszłam do niej na odległość kilku kroków i zapytałam.
-Amm...Wszystko okej? To znaczy wiem ze zombie i w ogóle ale nie wyglądasz na przejęta akurat tym. W ogóle nie wyglądasz na przejęta. Raczej zamyślona. Za dużo mowie. Cos sie stało?

Przeniosłam spojrzenie na dziewczynę, która do mnie zagadała i zmarszczyłam brwi. Aż tak po mnie było coś cokolwiek widać? Wątpiłam, ale cóż, lustra dwadzieścia cztery na dobę przed sobą nie miałam. Pokręciłam głową, nieco się dziwiąc też jej trosce o mnie. Nawet nie znała mojego imienia, nie wiedziała ile dusz na moim sumieniu nabiła broń, którą miałam w ręce. O ile w ogóle posiadałam coś takiego jak sumienie. - Tak, wszystko w jak najlepszym porządku. Coś miałoby być nie tak? Po prostu... Jest tam ładny widok - wskazałam na horyzont. - Mam w sobie coś z romantyczki może? Sama nie wiem, ale tak śliczny widok, ze ciężko się nie wpatrzyć w niego.

-Wyczuwam to.. "Wszystko w jak najlepszym porządku. Cos miałoby być nie tak?" Prawie uwierzyłam. Gdyby nie te słowa. -powiedziałam przechodząc kawałek i kucając na przeciwko niej. Objęłam kolana ramionami i przechyliłam głowę.
-Nie obraź sie bo to nie ma być złośliwe ale.. Nie wyglądasz na romantyczke. Mam wrażenie ze w ogóle nie myślisz o widoku. Mimo iż tak intensywnie sie wpatrujesz w ten horyzont. Patrzysz a mimo to twoje myśli jak i ty jesteście zupełnie gdzieś indziej. Moze nawet poza wyspa. Popraw mnie jesli sie mylę.

- Nic nie pomyśli...
Burknąłem kolejny raz do siebie, kręcąc głową.
Przejąłem pejcz, przydał mi się on do zabezpieczenia walizki z racji nie działającego zamka. Stwierdziłem że to dobry plan, by wziąć takie mleko gromadce ludzi, zawsze jakieś pożywienie. Rozrobić wodą i voila, przepis na danie niczym zaparzenie zupki instant. Dziewczyna odeszła więc sam zająłem się kończeniem napisu każdym badziewiem o jaki się tylko potknąłem.

- Dziewczyno, nawet mnie nie znasz, a się o mnie martwisz? - odparłam z prychnięciem. - Już mówiłam, ale powtórzę specjalnie dla Ciebie. Szykuj się na tą łaskę. Wszystko jest dobrze i radzę sobie świetnie, nie ma powodu do martwienia się o mnie. Jestem niezależna i silna - dodałam i zaczęłam wodzić palcem po wylocie lufy. - Nie mam po prostu co robić, dlatego tu jestem, szukam zajęcia. Chyba nawet będę się bawić w robienie patroli.

-Nie musisz być dla mnie niemiła. Ja tez potrafię a mimo to nie jestem. Rozumiem ze w Twoim świecie żeby sie o kogoś martwić czy zatroszczyć trzeba znać go od urodzenia? Jestem JiYeon. Moze być Ji. Krócej. -powiedziałam. -Teraz mnie znasz juz.
-Silna i niezależna? I to ci przeszkadza w rozmowie ze mna? Ciekawe. -prychnelam.
-Chciałam podpytać i ewentualnie pomoc w czymś. Ale chyba nie tylko z zombie jest problem na wyspie. Jesteś pewna ze ta Twoja siła i niezależność nie wzięła sie od tego ze nikt sie o Ciebie nie martwił?
Spojrzałam na Aarona który w szybkim tempie radził sobie z napisem.
-Zaraz wroce! Tyle czasu nie było tego napisu wiec jak go nie bedzie jeszcze chwile to nic sie nie stanie. Przecież nie nadejdzie zagłada zombie..-pozwoliłam sobie zażartować do mężczyzny.

- Nie wiesz jaka jestem, kiedy jestem niemiła - odparłam z lekkim rozbawieniem. - W moim świecie? Jestem w tym samym świecie co każdy. Nie utrudnia to rozmowy z Tobą, nie stoi na przeszkodzie, nie mówiłam niczego takiego - wbiłam w nią wzrok swoich ciemnych oczu. - Mówiłam jedynie o tym, że nie mam żadnych problemów, bo jestem silna i niezależna. I skąd stwierdzenie, że nikt się o mnie nie martwi? - uniosłam pytająco brew. - Jesteś jakąś nie wiem... Wróżką, chcącą zmienić moje życie na lepsze? Nie wkładaj mi w usta tego, czego nie powiedziałam.

Machnąłem jedynie z przykucu ręką na dziewczynę sygnalizując by robiła co chce. Z wody w tym czasie wyczołgała się jedna z tych estetycznych i cieszących oko istot. Wstałem ze stoickim już spokojem i przydusiłem  skrzętnie butem jego tułów, przebijając prętem czaszkę. Wziąłem delikwenta zwłoki i rzucając nimi jak workiem ziemniaków dokończyłem końcową literę. Wielce z siebie dumny zamknąłem jedną z walizek i pozwoliłem usiąść sobie na chwilę. Wyjąłem z kieszeni lekko podmokłego blunta susząc go sobie nad ogniem z zapalniczki.

Uniosłam brew utrzymując z nia kontakt wzrokowy, be mrugania. Sehun czasami mówił mi ze jak sie tak gapie bez mrugnięcia to wyglądam jak kameleon. Tez mi porównanie...
-Nawet silni i niezależni maja problemy. -zamilklam na dłuższa chwile.
-Nie. Nie jestem wróżka. To moze nadmiernie przerośnięta empatia. Czasami nie potrafię przejść obok kogoś obojętnie. Kiedy czuje ze cos jest nie tak. Czuj sie wyróżniona. -wbiłam wzrok w skaly pod moimi butami.
-Wystaczylo proste "spierdalaj". Do tego chociaz przywykłam. Nie lubię jak ktos mi cos zarzuca. Nie wkładam ci słów do ust.
Usłyszałam charczenie. Spojrzałam w tamtym kierunku i nawet nie będąc świadoma tego co robię,ledwozauwazalnie jedna ręka wyciągnęłam pistolet i wymierzyłam na stojąco. Jednak moj palec zatrzymał sie w ostatniej chwili na spuście kiedy zorientowałam sie ze Aaron bez trudu sobie radzi. Zazdroszczę siły i wzrostu. Schowałam broń i spojrzałam na kobietę poprawiając bokserkę i kurtkę.
-Wiesz jak mam na imię. Nie sadze żebyś to zrobiła bo najprawdopodobniej zbyt dumna jesteś na to, ale jakby cos.. To jestem wszędzie. Nie znam Twojego imienia. -powiedziałam.

- Ariana jestem - odpowiedziałam i przelotnie spojrzałam na zombie, nawet pomachałam trupowi, zanim wylądował na ziemi. - Co wy się tak nagle zaczęliście o mnie martwić? - spytałam z lekką irytacją. - Najpierw słyszę komplementy od obcej osoby po raz pierwszy od dwóch lat, potem ktoś nagle się o mnie martwi, kiedy przez cały ten pieprzony czas robił to brat, który od czterech lat leży kurwa w grobie! - zacisnęłam usta w wąską linię. Zdecydowanie nie powinnam tak się dać ponieść emocjom. - Zapomnij o tym co mówiłam. Nie jestem na to zbyt dumna, po prostu tego nie potrzebuję. Radziłam sobie sama i jestem w stanie tak sobie radzić dalej, nikt mi nie pomoże tak jak ja sama.

Absencja drobnoty trwała ciut przy długo, więc odwróciłem swój toporny tułów by się rozejrzeć. Widząc ją jednak w otoczeniu drugiego człowieka, olałem temat. Sprawdziłem suchość bletki, upchnąłem tytex który zawsze daję na wierzch by służył rozpałce i pociągnąłem macha rozsiadając się wygodnie. Nie minęła długa chwila by dało się zaobserwować jak zaczynam się gibać niczym niespełna rozumu podśpiewując pod nosem:
- Heard you say, meet you in the long grass, something good at long last, and we're away. Next to me, found you by the old tree, something we can both see, and we're away.

-Nie wiem o mim mówisz i szczerze mówiąc mam to gdzieś. Martwię sie o Ciebie bo moge.-podeszłam do niej i ukucnelam tak jakby na jednym kolanie.
-Nie krzycz tak. Ja to ja. Jesli usłyszy to ktos nieporządany moze to bardzo nieładnie wykorzystać przeciwko Tobie. -sciszylam głos.
-Wiem jak sie czujesz. -chrząknęłam podnosząc sie.
-Nawet jesli tego nie potrzebujesz, mozesz ze mna pogadać. To ze zawsze radziłaś sobie sama nie znaczy ze nie mozesz przyjąć pomocy prawda Ariano?
Usłyszałam śpiew. Zmarszczyłam brwi i rozejrzałam sie.
-Ja pierdole... Zostawić faceta samego... Szkoda ze "S" jest w druga stronę.. Za jakie grzechy...-mruczalam po części w swoim ojczystym języku.

- Nie przejmuję się opinią ludzi, więc nie interesuje mnie to - wzruszyłam ramionami i spojrzałam na śpiewającego faceta, przewróciłam oczami. Blant... Chętnie sama bym się zaciągnęła, ale wyjdę wtedy na jednak zależną. Nie ma mowy, nie będę się dopraszała. Chociaż... Czy ja muszę coś mówić? - Zaraz sobie pogadamy - dodałam i ruszyłam w stronę faceta. Świsnęłam mu go z ust i zaciągnęłam się kilka razy pod rząd, po czym mu oddałam. - Gracias - rzuciłam i wróciłam do Azjatki. - Po co mam przyjmować coś, czego nie potrzebuję?

-Jak chcesz...-szepnelam patrząc jak idzie w stronę Aarona. Patrzyłam jak zaciąga sie kilkakrotnie blantem. Po co oni bawią sie tym gownem... Patrząc na nich przypomniałam sobie cos. Moj humor jakby trochę wyparował. Jakby trochę bardzo. Kiedy Ariana wróciła spojrzałam na nia i chwile sie zastanowiłam.
-Jak chcesz. Mimo wszystko nie lubię sie narzucać. -powiedziałam bezbarwnie. Z mojego głosu zniknęła nutka jakiejkolwiek emocji i jakby takiej charyzmy. Ton obniżył sie odrobine a głośność zmalała. Przez chwile słychać było tylko odgłosy jakie wydawała woda, rozciągająca sie za moimi plecami. Zsunelam boki kurki blisko siebie, przyciskając je do ciała po czym wykonałam ukłon, tworząc idealny kat prosty, jak zwykle.
-Wybacz. Miłego podziwiania widoku.-Wyprostowalam sie po czym ruszyłam do napisu i Aarona. Z lekka agresja i zaangażowaniem zaczelam naprawiać odwrócona literę.

Już zdążyłem zapomnieć jak cudna jest Amnesia, odprężająca wręcz obezwładniająca i cholernie uzależniająca w smaku. To przecież nie byle jaka odmiana, sam pracowałem nad tą krzyżówką, by osiągnąć dla siebie najlepszy efekt bani, jak i poprawić walory smakowe. Posmak leśnych owoców z twardym aromatem weedu, omamił mnie na tyle, że ledwo co widziałem metr stojącą ode mnie kobietę z bujnymi włosami.... I tyle w zasadzie bym pamiętał. Rozłożyłem się totalnie na walizce, przypominając nieco pacjenta obok, którego chwilę temu zadźgałem.

- Oh... - zamrugałam i się zachwiałam, rozejrzałam się dookoła. Co.. To... Było?... Podniosłam się chwiejnie z kamienia i próbowałam podejść do faceta, spytać go co to do cholery jest, ale w pewnym momencie opadłam na piasek, na plecy, podobnie jak typek dwa metry ode mnie. Uśmiechnęłam się mimowolnie i zaczęłam robić aniołka. Cokolwiek to było, miało jebnięcie, sama byłam zaskoczona kopem jakiego to miało.