Super market

Ścisnąłem pięści. Odchyliłem głowę do tyłu. Po jakimś czasie doszedłem. Było to najwslanialsze uczucie w moim życiu. Jęknąłem głośno- Jezu, Wilson..- sapnąłem. Próbowałem uspokoić oddech, jednak blondyn wciąż we mnie był.

Po chwili doszedł na nasze podbrzusza.-S-Spokojnie.-Tylko to udało mi się powiedzieć. Było cudownie, mimo iż był nieporadny w tych sprawach...To właśnie był tego urok. Doszedłem obficie w chłopaku, wyginając się delikatnie z przypływu przyjemności. Po sekundzie opadłem na chłopaka oddychając szybko i będąc w nim dalej.-Byłeś świetny Adam.-Stwierdziłem z delikatnym uśmiechem, spojrzałem się w zaszklone oczy chłopaka. Poczułem ponownie wielki gorąc na twarzy przez niego..

- Zróbmy już... zróbmy już te zakupy- zaśmiałem się wciąż zdyszany. Odgarnąłem lepiącą się z podu grzywkę.- Bo jeszcze kogoś po nas przyślą.- przygryzłem wargę, wpatrując się w jego oczy- To było coś niesamowitego.

-Zrobimy...Ale teraz chyba ty będziesz musiał jechać w tym koszyku.-Parsknąłem śmiechem i wyszedłem z niego powoli.-Mam nadzieję, że będziesz chciał to coś niesamowitego przeżyć jeszcze raz..?-Wyszeptałem z delikatną propozycją. Oblizałem delikatnie swoje wargi i pocałowałem namiętnie chłopaka zaczynając powoli wstawać. Podciągnąłem tylko bokserki wraz z spodniami i zapiąłem pasek. Adam jednak miał jedynie na sobie koszulkę. Podszedłem do niego po czym pogłaskałem go po policzku.-Ubieraj się...Będziesz chciał po ''zakupach'' przyjść do mnie?-Parsknąłem cicho śmiechem podnosząc pistolet.

Podniosłem kącik ust i ubrałem się. Trochę obolały byłem, to fakt. Wyciągnąłem ręce by Wilson pomógł mi wstać. Otrzepałem spodnie.- Mogę przyjść. Jeśli ładnie poprosisz- pokazałem mu język i wskoczyłem do koszyka- No to prowadź.

Wilson miał rację, w super markecie nie było zbyt dużo skażonych. Jednakże w centrum handlowym, aż się od nich roiło. Przejście między sklepami było zablokowane deskami i innymi podobnymi rzeczami. Jednak i tak w markecie kryło się w dalszym ciągu trzech skażonych. ''Przechadzali'' się i właśnie w alejce z alkoholem zauważyli ludzi. Jeden z nich od razu biegł w stronę Wislona prawie potącając wózek, w którym był Adam. Dwóch innych skażonych na dość wysokim poziomie szli w stronę Adama. Jeden z zombie trzymał zbitą butelkę bo piwie z zamiarem rzucenia ją, jednak, gdy ją rzucił spudłował mimo iż prawie trawił w szyję szatyna.

- O cholera.- zauważyli nas. No to pięknie. Schyliłem się przed lecącą butelką. Wyskoczyłem z wózka i popchnąłem go w ich stronę. W ten sposób zyskaliśmy trochę czasu. Dlaczego nie zabrałem tej cholernej broni?! Może dlatego, że nie umiesz jej używać, padafianie! Podbiegłem do Wilsona, który już załatwił atakującego go szwędacza- Jesteś cały?

Krzyknąłem jak jakaś 5-latka, pierwszy strzał poszedł w brzuch skażonego, a gdy już prawie mnie chciał mnie ujebać drugi strzał oddałem w tętnice szyjną. Zostało jeszcze dwóch. Szli, co raz w szybszym tempie w naszą stronę...Lub jestem tak spanikowany że tak mi się wydaję. Przeładowałem magazynek.-Schowaj się za mną czy, cokolwiek.-Jęknąłem i następny strzał poszedł w nogę. Jeden z zombiaków upadł, a drugi dostał sekundę później tasakiem w udo przez co także upadł. Podbiegłem szybko gniotąc nogą głowę jednemu a następnie drugiemu, by mieć pewność że nie żyją. Sapnąłem głośno trochę pobrudzony krwią. Wyrwałem tasak trząsącą się dłonią i spojrzałem na Adama.-Żyjesz?...Boże gorszego pytania nie mogłem zadać.-Zaśmiałem się..

Usiadłem za ziemi. Spojrzałem na Wilsona i zaśmiałem się. - No tak. Trwa apokalipsa.- podkurczyłem nogę i oparłem o nią łokieć. Wpatrywałem się w przestrzeń by po chwili wstać. - Trzeba pozbierać te zakupy.- stwierdziłem- Powinniśmy być przygotowani. Może ich tu jeszcze trochę być- postawiłem wózek i zebrałem produkty z ziemi. - Lepiej nie ryzykować.

Po chwili zacząłem zbierać produkty z ziemi wraz z Adamem.-Mam nadzieję że nie. Następnym razem głupku weź broń.-Wstałem i spojrzałem na szatyna. Dotknąłem palcami brody chłopaka i ucałowałem delikatnie jego usta.-To wsiadaj.-Po chwili już siedział rozbawiony w koszyku. Podałem mu swój tasak.-Broń się...I nie bój się. Dasz radę, jesteś silny Adam. Musisz tylko to sobie udowodnić.- Poklepałem go po plecach i zacząłem kierować koszykiem. Wziąłem sporo alkoholi i po chwili zjechałem w dział z konserwami itp.-Kochanie~ Weź drugi wózek, będziemy mogli przywieź w tedy więcej rzeczy~

Ścisnąłem w dłoniach drewnianą rączkę. To nie był dobry pomysł. Prędzej sobie coś zrobię niż temu sztywnemu. Westchnąłem.- Naprawdę potrzebujemy aż tyle alkoholu?- podniosłem wzrok i wyszedłem z wózka. Zaczepiłem tasak o pasek spodni- To zaraz wrócę.

-Do ran i na przykład kogoś upijemy jak będę amputował komuś dłoń.-Mruknąłem z delikatnym uśmiechem na twarzy. Po chwili jak urocza rodzinka jechaliśmy z koszykami robiąc zakupy. Mieliśmy pełno konserw, wody, coli (kocham cukier), żarcia na szybko, owoce, papier toaletowy, latarki, baterie, serio pełno baterii. Wzieliśmy też no takie rzeczy, na które mieliśmy ochotę. Inni nas za to zabiją, ale boże kocham kwaśne żelki.Jednak mieliśmy o wiele więcej najważniejszych rzeczy, jak np pełno wody. Mamy dostęp do wody i mamy nadzieję że żaden pojebany zombiak nam tego nie zepsuje. Po chwili zobaczyłem kasy.-Kurde, ile hajsu...Szkoda że teraz nic nie znaczy.-Mruknąłem siadając przy kasie fiskalnej, zaczynając sobie wbijać klawisze.

- Pracowałem kiedyś na kasie.- oznajmiłem przepychając wzórek przez barierki.- Zwariować można. Oczywiście klient nasz pan- przewróciłem oczyma. - Kiedyś jeden z dryblasów chciał mnie pobić. Był pijany i nie mogłem mu sprzedać alkoholu.- przeszły mnie dreszcze na samo wspomnienie- To i tak teraz nie istone. Chodź, Wilson.

-Szkoda że mnie w tedy nie znałeś.- Mruknąłem wstając i złapałem go za dłonie. Po chwili zobaczyłem inną małą kasę, a przy niej pełno płyt z muzyką i jakimiś radiami, wieżami etc.
-Czekaj!-Jęknąłem biorąc szybko jakieś rado i sporo płyt.-Lubię muzykę.-Hm, wziąłem świeczki. Zrobię może coś romantycznego dziś? Jeśli nie zjedzą nas skażeni w nocy, lub wbiją nam się do sypialni. Wsadziłem je do koszyka i spojrzałem na niego.-Dobra...Chodźmy.-Dałem mu także nóż.-Ja pistoletem sobie poradzę. Proszę uważaj w drogę powrotną.-Powiedziałem całując go w polik i poszedłem z nim w stronę drzwi.
NP: Recepcja.

- Ta..- oparłem się o wózek, przenosząc ciężar ciała na dłonie. Zaśmiałem się cicho widząc jak blondyn cieszy się niczym małe dziecko- Tylko dobrze je schowaj gdy wejdziemy do hotelu. Żeby nikt nie zauważył- uśmiechnąłem się.- Myślę, że dam sobie radę z tym tasakiem. Przecież w razie czego jesteś obok i mi pomożesz. - i wyszliśmy z centrum.
/ Np. recepcja